het verhaal over de zeeleeuwen

Tijdens de vlucht van A.S naar Adelaide vliegen we weer over de vuur rode aarde, het blijft een indrukwekkend gezicht.
We bekijken de stad bij “night” . Er is een groot spektakel met verlichte gebouwen, ze

veranderen om de paar minuten met prachtige gekleurde beelden. Adelaide is een rustige stad , weinig hoogbouw .Wij zitten met ons hotel in de “ feeststraat” de taxi chauffeur waarschuwt ons om s ’avonds na 22.30 uur niet meer op straat te lopen. De jonge mensen gaan dan uit , drinken te veel, gebruiken drugs en beginnen de “ oorlog”.
We hebben er weinig van gemerkt , wel s ’nachts wakker geworden van het geroep: Go back to Brisbane.

Morgen halen we de camper en gaan dan direct door naar Kangaroo Island. Het is erg druk op het eiland omdat het hier paasvakantie is. Gelukkig kunnen we nog net mee met de laatste boot die om 18.00 uur vertrekt. Niet rekening houdend met het tijdsverschil, de wintertijd is ook hier deze nacht ingegaan . Het hier nu om 18.30 uur al donker .
De overtocht duurt een half uur en we komen dus in het donker op het eiland aan, en het is pikke donker !! We hebben geen campingplaats besproken dus het wordt een spannende rit in het donker. Onderweg liggen heel veel dode kangaroos en possums. Later worden we ook gewaarschuwd om niet in het donker op de weg te rijden, het is te gevaarlijk !
Kangaroo Island is een mooi en groot eiland, Alles is hier wel erg droog, het regent hier van mei tot oktober en dan start de droge tijd. South Australia zegt dat het de droogste staat is in het droogste continent op aarde. Overal wordt dan ook aandacht gevraagd voor het verantwoord omgaan met water. Niet langer dan 4 minuten douchen !! Wat hebben wij het in Nederland dan makkelijk, we draaien de kraan open en er is altijd genoeg drinkbaar water voor iedereen! Hier leven ze veel meer met het klimaat.
We blijven 3 nachten op het eiland en staan op hele mooie plekjes midden in de bush. Puur natuur ,helemaal in het pikke donker, wat is de camper toch fijn!
We maken mooie wandelingen in het Flinders Chase National Park, we hopen daar de platypus te nog te spotten maar helaas.
Het mooiste is natuurlijk het strand aan de zuid-west kust , daar spoelen de zee leeuwen aan ! Wat mooi om deze beesten van zo dichtbij te zien. We hebben thuis altijd de natuur films gezien en nu zien we ze in het echt. Wat een ervaring, we kunnen er naar blijven kijken (en Rienk heeft er natuurlijk 3 duizend foto’s van gemaakt.)
De kusten zijn hier weer schitterend, het water groen en de golven spectaculair !
De rotsen “remarkable “ dat wil zeggen: heel bijzonder.
Het zijn 3 mooie dagen op Kangaroo Island, we hebben alleen geen enkele levende kangaroo gezien!!!! We waren vast niet op het goede moment op de goede plaats !!

En dan nu het verhaal van Rienk
Deze keer is het thema : de ZEELEEUW!
Gisteren op 5 april hadden we al de primeur op Kangaroo Island. Op de rotsen zagen we er 10-tallen liggen; misschien ook wel een paar honderd. Vooral het bestuderen van het gedrag met de verrekijker is geweldig. Je ziet dan duidelijk verschil tussen de mannetjes en de vrouwtjes en ziet de jongen leuk spelen. Maar vandaag waren we op SEAL-BAY de plek op KI om ze van dichtbij te zien. Er zijn dan van die wildlife excursies, die je onder begeleiding mee het strand opnemen tot vlak bij de zeeuwleeuwen. Martine uit Groningen die al 2 jaar hier woont was toevallig onze gids. Zij is met haar vriend Robert , die diergeneeskunde in Leeuwarden had gestudeerd naar KI geemigreerd en woonde in Kingscote, de hoofdstad van dit eiland. Even wat leuke weetjes over de zeeleeuwen….ze kunnen tot 25 jaar worden en de mannetjes wegen tot 350 kg.
Toen we het strand opgingen, waarschuwde ze vooral voor de bulls want als die het op je voorzien hebben, heb je een probleem. Ze bewegen zo stuntelig lijkt het, maar ze vertelt dat als ze het echt op de heupen hebben ze veel sneller kunnen “ lopen” dan wij. De vrouwtjes zijn 17 maanden zwanger, krijgen het jong en worden dan binnen 10 dagen al weer bevrucht. Tot 16 maanden blijft de moeder het jong nog zogen en dan moet ie voor zichzelf kunnen zorgen. Het is een zwaar leven voor de vrouwtjes, maar ze worden toch wat ouder dan de mannetjes!!?
De mannetjes vechten vooral met elkaar en wie de sterktste is , zorgt voor het nageslacht. Maar omdat de sterktste ook niet altijd in topvorm is, krijgen andere mannetjes dan ook een kans! De zeeleeuwen (bij ons heb je zeehonden en het verschil is dat zeeleeuwen uitwendige oren hebben en dat ze op 4 vinnen lopen) die wij hier op het strand zien liggen, een populatie van ca. 500 dieren over een breedte van 5 km., liggen hier uit te rusten voor 3 dagen en gaan dan de zee weer in om te vissen.
Ze gaan tot ca. 60 km uit de kust en eten o.a. kreeft, inktvis, kleine pinguins, een enkele zeevogel en nog wat andere vissoorten. Ze slikken dat in 1 keer door en slikken dan ook nog een paar stenen in die als maalstenen het voedsel in hun maag vermalen.
Wat ze niet kunnen verteren…botjes etc spugen ze op het strand weer uit en dat is voer voor de zeemeeuwen, die naast hun op het strand zitten in grote getale.
Als ze die 3 dagen aan het vissen zijn, eten ze een derde van hun lichaamsgewicht, dus voor een mannetje is dat zeker 100 kg. Ze keren ook altijd weer terug naar dezelfde plek, waar ze geboren zijn en sterven daar ook.
In het verleden werd op KI veel jacht gemaakt op de zeeleeuw voor de huid en het vet zodat ze bijna daar ook uitgestorven waren. Op dit strand was dat probleem niet omdat voor het strand een rif van rotsen lag, waar de schepen van de jagers niet overheen konden. Toen we op het strand kwamen, kwam en net een jong mannetjes terug van het vissen en was dus toe aan zijn 3 dagen rust. Als ze dan op het strand aankomen kijken ze eerst, waar zal ik eens gaan liggen, want de mannetjes hebben hun eigen territorium.
Deze kwam aan land en snuffelde eerst eens aan en ouder mannetje, die hem geen blik waardig keurde en toen ging hij klieren met andere vrouwtjes, die daar niet van gediend waren! Sommigen gaven hem een knaauw, een andere zetten het op een lopen en hij er achter aan. Mooi gezicht; na een tijdje ging ie dan rustig liggen. Martine verteld verder nog dat als het winter wordt de zeeleeuwen steeds verder de duinen in gaan om daar te overwinteren; ze komen zelfs tot in het bezoekerscentrum, want daar is het lekker warm. Veel natuurlijke vijanden hebben de zeeleeuwen niet; als ze goed gezond en in conditie zijn. Zijn ze dat niet dan zijn ze een prooi voor de haaien. Orka’s komen in deze wateren niet voor en ook geen ijsberen; dus daar hebben ze geen “ last” van.
Nou, dit lijkt me eerst wel even genoeg en kijk nog naar de foto’s van deze prachtige dieren.